Een sprong in het diepe

Hallo allemaal,

Vrijdag zijn we goed en veilig aangekomen in Cairns maar wat denk je. Het regende. Hier is het wel wat normaler als in Alcie srings. We zitten nou namelijk in het regenwoud. We hebben ook alleen vrijdag en zaterdag regen gehad. Afgelopen dagen was het wat bewolkt maar nou schijnt de zon volop. Toen we op het vliegveld door de beveiling moesten werd weer Jeroen eruit gehaald. Hij moest 1 of andere test doen of hij ook exlposieven bij zich had. Het is een blijft een dikke terrorist. Na het gebeurden in de rivier dacht ik dat Jeroen een soort held was maarja dat heb ik weer verkeerd gedacht. We kwamen vrijdag pas in de avond aan en hebben dus niet meer zoveel gedaan. Wel hebben we nog een leuk schouwspel van een aantal salamanders gekregen. Er was er namelijk 1 zonder staart. De anderen vonden dit wel grappig ofzo en gingen telkens voor hem staan en met hun staart zwaaien. Dit irriteerde de salamander zonder staart en viel dan de andere salamander aan. We hebben denk ik wel 1uur op het terrasje gezeten en zolang waren de salamanders ook bezig.

Zaterdag konden we onze camper ophalen. Hier zijn we de hele ochtend mee bezig geweest. We waren namelijk niet de enigen die een Apollo camper wouden hebben. Toen we hem eindelijk hadden zijn we eerst wat boodschappen gaan doen. Daarna op de parkeerplek wat gegeten en toen opzoek naar een camping. We hebben wel een leuke camping gevonden. Lekker ruim, een zwembad, schone wc en douches en heel veel vogels. Overigens ben ik ook al 2x door vogels aangevallen hier op de camping. 1x toen ik terugkwam van de receptie. Toen sprong er 1 op mijn hoofd en vloog snel weg. Je wilt niet weten hoe hard ik naar de camper rende. De 2e keer wou ik een foto maken van een vreemde vogel maar daar had de vogel geen zin in en rende hard op mij af. Ik rende toen maar snel de camper in. De mensen hier zullen wel denken wat is dat voor een idioot. Gisteren is mijn moeder ook nog door een vogel aangevallen. Hij vloog vol tegen haar schouder aan. De beesten zijn gewoon zwaar agressief. Haha nee hoor je kan wel gewoon langs de meesten lopen. Ook zijn er hier veel vleermuizen en deze maken elke avond wel weer ruzie met elkaar.

Zondag zijn we weer op pad gegaan. We gingen naar de Daintree forest en naar cape Tribulation. Ook zouden we naar de Mosselman grove's gaan maar omdat er een boom op de weg was gevallen konden we hier niet komen. We zjn dus toen gelijk maar doorgereden naar de Daintree river. Het Daintree forest is het oudste regenwoud ter wereld en alles er omheen is ernaar vernoemd. Op de Daintree river hebben we een boodtochtje gemaakt. Alleen zaten er wel krokodillen in het water. Uiteindelijk hebben we er ook aan paar kunnen zien. 2 van ongeveer 7 maand. Deze lagen heerlijk op een tak in de zon. We zagen ook nog 1 van ongveer 1jaar oud. Deze lag ook heerlijk in de zon. We zagen nog 1 van ongveer 2m. De rangers noemden haar Lizzie. Lizzie lag wel in het water en liet eigenlijk alleen haar kop zien. Aan het eind zagen we ook nog Nelson. Nelson was een krokodil van 4m en deze ging ook echt eventjes voor ons zwemmen zodat we hem helemaal konden bewonderen. Wat was dat gaaf om te zien. Iedereen heeft zijn handen en voeten nog. Dit keer hebben we wel voorzichtig gedaan. Daarna gingen we door naar cape Tribulation. Er is geen plek in de wereld waar koraal en regenwoud zo dicht bij elkaar liggen. Best wel bijzonder dus. Ook zijn we bij een aantal lookouts gweest. 1tje was echt super mooi. Leek net op een paradijs!! Ook zijn we vandaag een cassowari tegengekomen. Ik weet niet wat de nederlandse naam hiervan is had er namelijk nog nooit van gehoord. Maar dit is een soort vogel. Alleen dan wel een gevaarlijke. Ze vallen soms wel eens mensen aan. Mij gelukkig niet dit keer maar was wel leuk om te zien.

Maandag zijn we naar Kuranda geweest. Mijn moeder wou hier heel erg graag heen. Het dorpje zelf is niet zo heel erg leuk. Er zijn voornamelijk souvenirswinkeltjes. Dat vind ik eigenlijk niet zo leuk. De tocht erheen was wel heel leuk. We gingen namelijk met een oud treintje. Het spoor ging dwars door de bergen en is vroeger met de hand aangelegd. Ook hadden ze een oud treintje gebruikt. De tocht duurde 2uur maar we gingen ook maar 20km p uur. Ik had het dus gemakkelijk op mijn fietsje kunnen doen. Onderweg hebben we een aantal mooie uitzichten gehad. Zoals de barrons watervallen. In Kuranda was ook een koala garden en hier wou ik heel graag naartoe. Eerst wouden mijn ouders, Jeroen en Peter niet mee maar uiteindelijk zijn ze wel meegegaan (ik moest alles maar betalen:D). Dit is eigenlijk een hele kleine dierentuin. Er waren krokodillen, slangen, kangoeroe's en natuurlijk koala's. De kangoeroe;s kon je voeren en met de koala kon je op de foto. Kangoeroe's voeren was leuk maar ik moest en zal met een koala op de foto. Ik mocht met Sienna op de foto. Wat een onzettend lief beestje. Ben helemaal verliefd. Andy is helemaal verleden tijd!! Kan niet stoppen met naar de foto te kijken!! Ik heb mijn knappe aussie gevonden!! Al is het wel een vrouwttje van 5 jaar. Sienna was heel zacht en kwam lekker tegen mij aan liggen. Ik mocht haar namelijk voor de foto vasthouden. Je moest hiervoor wel betalen maar dat maakt allemaal niks uit. Toen ze zagen dat mijn ouders, Jeroen en Peter stonden te kijken werd er ook nog een familie foto gemaakt met Sienna. Dat was wel leuk. Hierna zijn we Kuranda eigenlijk weer uit gegaan. We gingen terug met skyrail. Dit was wel lachen, ik vind het namelijk best wel eng en mijn moeder vind het doodeng. Bij elke paal die we passerende scheten mijn moeder en ik hem flink. Papa heeft hier wel een leuke filmpje van gemaakt en Peter een leuke foto. Het was een tocht van 45 minuten met onderweg de mogelijkheid om nog 2 wandelingen te doen van in totaal 45 min. De wandelingen waren alleen een stuk korter dan werd gezegt en we stonden dan ook wel ruim voor tijd weer beneden. We moesten dus even wachten voordat we werden opgehaald maarja ik had mijn foto dus ik vond het helemaal niet erg.

Dan is het alweer dinsdag. We konden een beetje uitslapen maar moesten toch ook wel weer vroeg opstaan. Ik had namelijk grootse plannen. Ik wounamelijk gaan Bungy jumpen. Dit gebeurde echt in een super mooie omgeving. Er was een nstuurlijk klein beekje. Hier hadden ze alleen wel kunstmatig een meertje aangelegd. Dit was omringd door bergen. Het zag er echt heel schattig uit. Mijn ouders, Jeroen en Peter gingen lekker bij het water zitten om bij mij te kijken. De toren waar ik vanaf ging springen was 60m hoog. Moest dit helemaal met de trap doen. Eenmaal boven had ik echt een super uitzicht. Kon helemaal naar de Great barrier reef kijken. Maarja ik moest ook nog wel gaan springen. Was niet helemaal naar boven gelopen voor het uitzicht. Ik moest eerst mijn harnasbroekje aandoen. Heb eigenlijk geen idee hoe zoiets echt heet. Toen werd ik eerst vastgemaakt aan de toren. Mocht er natuurlijk niet zonder touw afspringen. Ik moest toen ergens gaan zitten en daar gingen ze mijn voeten vastmaken. Ik kreeg een handdoek om mijn benen heen en deze werd vastgemaakt met een soort touw. Hieraan konden ze het elastiek dan ook vastmaken. Ik kreeg nog een extra beveilging om bij dat harnas. Ik ben immers al bijna in de woestijn verdronken dus weet je het nooit zeker bij mij. Toen ik eenmaal vastzat mocht ik naar de rand. Ik vond het niet zo heel erg hoog maar echt prettig was het ook niet. Je hoort namelijk niet van hoge dingen te springen en toch ging ik dat doen. De man die mij begeleiden ging van 5 naar 1 aftellen en toen ben ik gesprongen. Dat was echt gaaf. Het lijkt net alsof je aan het vliegen bent. Er was geen vogel onder mij anders had ik die wel even flink te pakken genomen:D!! Nee het was echt ontzettend gaaf. Ik raakte zelfs met mijn handen het water benenden aan. Het engste vond ik waneer je aan het dode punt bovenaan zat. Je weet dat je weer naar beneden valt maar niet welke kant je nou echt opgaat. Beneden werd ik opgevangen door een echt knappe aussie!! Hij bevrijde mij uit mijn harnas. Omdat het zo gaaf was ben ik nog een keertje gegaan. Dus ik weer heel dapper de 60m aan trappen op. Dit keer ging ik achterwaarts springen, er moet natuurlijk wel een beetje variatie inblijven he anders word het saai. Dus ik werd weer vastgesnoerd en mocht weer op het randje staan. Ik moest echt met mijn hakken erover staan. Leek net zo'n schoonspringer. Toen ging de man mij langzaam wat achterover laten zakken. Ik hing zeg maar achterover en hij hield mij vast. Toen ging hij voor de grap doen dat hij los liet. Ik was net wat aan het vertellen en begon dus te gillen. Haha wat een grappenmaker. Ik gilde niet heel hard maar beneden konden ze mij horen. Toen zei hij tegen mij dat ik even naar de camera moest kijken voor de foto. Deze zat op dat moment rechts van mij dus ik draaide mijn hoofd om en ja hoor hij liet mij echt los. Nou gilde ik echt alles bijelkaar. Ik denk dat jullie mij wel in Nederland hebben kunnen horen. Ik dacht ondertussen wel bij mezelf stel je niet zo aan. Dus ik stopte ook wel weer. Dit keer ging ik echt met mijn hoofd onderwater. Dat was wel grappig. Je ziet namelijk het water aankomen en je denkt onee ik wel niet kopje onder. Uiteindelijk werd ik weer door die knappe aussie gered.
S'middags zijn we nog even Cairns zelf ingegaan. We hadden ook nog met Paul afgesproken. Dit is een collega van mijn moeder die ook heel toevallig in Cairns verblijft. Hier hebben we de hele avond mee op een terrasje gezeten. Ook heeft hij mij geholpen met wat foto's online te zetten dus deze komen er ook op, dankje Paul!!

Ik zal dus een paar foto's erbij plaatsen. Ik heb 1 uit Sydney. Als je het gebouw niet kent moet je maar weer terug naar school. Heb ook 2 van het moeras of van de woestijn. Beoordeel maar wat je ervan vind. Beide foto's zijn vanuit de bus genomen en bij 1 zie je dat we echt door het water rijden. Dan heb ik nog 1 foto van het super mooie uitzicht en 2 foto's van koala's. Deze mogen gewoon niet ontbreken.

Slaap lekker nog allemaal. Wij zijn net aan onze nieuwe dag begonnen terwijl jullie nog op 1 uur liggen. Of gaan liggen, stelletje luilakken!!

Tot snel!!

Kus Sanne